Gospodarka magnezowa jest ściśle powiązana ze stanem wątroby – piszą specjaliści chirurgii wątroby z Chińskiej Akademii Nauk. Nie dość, że choroby wątroby wpływają na zasoby magnezu w organizmie, to jeszcze niedobór magnezu może przyspieszać postęp patologicznych zmian w wątrobie, takich jak marskość, zapalenie alkoholowe czy nawet rak wątroby. W chorobach wątroby duży potencjał ma więc suplementacja magnezu – stwierdzają. 

Autorzy stwierdzają to z pełną świadomością braku badań klinicznych, które wykazywałyby konkretne korzyści terapeutyczne magnezu. Cytują za to przeszło 80 prac naukowych, które dowodzą silnych i ważnych związków między zasobami magnezu a procesami zachodzącymi w wątrobie. Najważniejsze z nich są następujące:

  • w marskości wątroby dochodzi do ciężkiego upośledzenia funkcji tego narządu i w rezultacie do zmian hormonalnych, w wyniku których organizm wydala zbyt dużo magnezu (a niektóre leki jeszcze nasilają to zjawisko), co prowadzi do niedoboru tego pierwiastka, dodatkowo zaburzony jest transport magnezu we krwi;
  • niedobór magnezu przyspiesza włóknienie wątroby, czyli odkładanie się kolagenu zastępującego zdrową tkankę – jest to najłatwiej zauważalny skutek marskości;
  • przewlekłe nadużywanie alkoholu powszechnie skutkuje niedoborem magnezu, a ten niedobór nasila uszkodzenie wątroby związane z alkoholem;
  • niedobór magnezu upośledza oddychanie komórkowe na poziomie mitochondriów, doprowadzając do szybszej śmierci komórek wątroby;
  • niedobór magnezu nasila niszczenie wątroby przez układ immunologiczny (nasila zapalenie) i przyspiesza odkładanie się tłuszczu w wątrobie;
  • suplementacja magnezu chroni wątrobę przed działaniem toksyn i wirusów (np. utrudnia replikację wirusa zapalenia wątroby typu C);
  • magnez utrudnia rozwój raka wątroby, niedobór magnezu przyspiesza tworzenie przerzutów innych nowotworów do wątroby.

Autorom nie przeszkadza brak kontrolowanych badań interwencyjnych – np. zdecydowanie zalecają, by w alkoholowej chorobie wątroby stosować suplementację magnezu w celu wydłużenia życia i zapobiegania powikłaniom infekcyjnym, w tym sepsie. Reprezentują tym samym jakże odmienne podejście od wysoce ostrożnego, typowego dla medycyny świata zachodniego, polegającego na stosowaniu wyłącznie metod udowodnionych w drogich badaniach klinicznych, bez brania pod uwagę stosunku możliwych korzyści i ryzyka innych interwencji (co jeszcze 20, 30 lat temu było podstawą terapii również w naszym kręgu kulturowym).

Na podstawie

Ann Transl Med. 2019 Oct;7(20):578. Magnesium and liver disease. Liu M, Yang H, Mao Y.