Chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów są grupą ryzyka niedoboru witaminy, który z kolei jest powiązany z nasileniem zmian chorobowych. Można przez to przypuszczać, że witamina D (choć nie jako jedyny czynnik) uczestniczy w patogenezie (a być może też w rozwoju zaostrzeń) reumatoidalnego zapalenia stawów.
Witamina D ma działanie immunomodulacyjne (co w praktyce oznacza, że ma zdolność do wygaszania reakcji zapalnych) i wiadomo, że jej niedobór wiąże się z co najmniej kilkoma chorobami autoimmunologicznymi (zwanymi też chorobami z autoagresji, tj. takimi, w których układ odpornościowy atakuje własne białka w różnych narządach). Jedną z takich chorób jest reumatoidalne zapalenie stawów – RZS (tu atakowane są mikrostruktury chrząstki stawowej i towarzyszącej kości).
W omawianym badaniu wzięło udział 50 chorych na RZS oraz 50 zdrowych osób. Mierzono stężenie witaminy D we krwi, aby ocenić nie tylko stopień niedoboru i różnice między grupami, ale i aby skorelować zmiany obrazu klinicznego ze zmianami ilości witaminy D w organizmie.
Aż 84 proc. chorych miało niedobór witaminy D (i tylko 34 proc. w grupie kontrolnej). U chorych średnie stężenie witaminy D było istotnie niższe (ok. 20 w porównaniu z 30 ng/ml). Wykryto istotną odwrotną korelację między stężeniem witaminy D a aktywnością reumatoidalnego zapalenia stawów:
- średnie stężenie witaminy D u osób w remisji i u osób z niską aktywnością choroby wynosiło 34-35 ng/ml;
- przy umiarkowanej aktywności choroby było na poziomie ok. 23 ng/ml;
- i tylko 14 ng/ml w grupie z dużą aktywnością RZS.
Źródło
J Nat Sci Biol Med. 2018 Jan-Jun;9(1):54-58. Assessment of Vitamin D in Rheumatoid Arthritis and Its Correlation with Disease Activity. Meena N, Singh Chawla SP, Garg R, Batta A, Kaur S.
