Naukowcy z Centrum Badań Nauk o Zdrowiu w Meksyku podjęli próbę zmniejszenia dramatycznej umieralności wewnątrzszpitalnej w przebiegu COVID-19. Udało im się to osiągnąć za pomocą „systemu wspierania odżywienia”, czyli w praktyce odpowiednio dobranej suplementacji.
Relację z tej interwencji przedstawili w postaci artykułu naukowego w jednym z fachowych periodyków poświęconemu tematyce zdrowia publicznego. Jak podkreślają, w międzynarodowych rekomendacjach terapeutycznych w COVID-19 nie uwzględnia się suplementacji ani nie zwraca uwagi na wartość terapeutyczną diety, tymczasem ryzyko ciężkiego przebiegu choroby wyraźnie koreluje z występowaniem chorób dietozależnych (otyłości, cukrzycy typu 2, nadciśnienia tętniczego). Ponadto w przebiegu COVID-19 wzmaga się katabolizm, dochodzi do nadmiernego rozkładu białek i dysbiozy. Wszystko to rodzi możliwość wpływania na przebieg COVID-19 za pomocą interwencji żywieniowej, co przetestowano w omawianym badaniu klinicznym.
Celem autorów była redukcja wysokich wskaźników umieralności: te w Meksyku wynosiły ok. 45% w grupie osób wymagających pobytu w szpitalu i ok. 75% zaintubowanych. Do badania włączono 80 pacjentów w wieku 30-75 lat, którzy mieli zbyt niską saturację hemoglobiny we krwi tętniczej (<90%), wymagali tlenoterapii i dodatkowo mieli choroby współistniejące (cukrzycę typu 2, nadciśnienie, nadwagę lub otyłość). Przydzielano ich w sposób losowy do grupy leczonej standardowo i otrzymujących typową dietę szpitalną, albo do drugiej grupy, w której dodatkowo stosowano suplementację: witamin (w tym z grupy B), minerałów, błonnika, kwasów omega-3, aminokwasów i probiotyków.
Oceniana w tym badaniu suplementacja okazała się wyjątkowo skuteczna. O 10% mniej chorych stosujących suplementację wymagało wentylacji mechanicznej z użyciem respiratora, a ci, którzy byli tak leczeni, krócej przebywali pod respiratorem (i o 40% więcej przeżyło tę fazę choroby). Ponadto pacjenci ci mieli mniejsze zapotrzebowanie na tlen, mieli lepszą saturację hemoglobiny we krwi tętniczej i lepsze wyniki w skali oceniającej stopień niewydolności wielonarządowej (qSOFA) oraz w ankietach przesiewowych w kierunku depresji. Jeśli chodzi o wpływ na umieralność, w grupie leczenia standardowego zmarło 7 osób z 40, w grupie wspomaganej suplementacją jedna z 40.
Autorzy uznają, że interwencje nutraceutyczne mogą istotnie wpływać na wyniki leczenia COVID-19, zgodnie z hipotezą, że niedożywienie łączy się z osłabieniem odporności i zwiększonym ryzykiem zgonu w przebiegu ciężkich chorób wirusowych. Gorszy apetyt i w związku z tym niewystarczająca podaż kluczowch składników żywieniowych przyczyniają się do zwiększonej syntezy cytokin prozapalnych, które nasilają katabolizm, pogarszają czynność płuc i w mechanizmie błędnego koła powodują dalsze zaburzenia pracy układu odpornościowego. To ma wyraźne znaczenie kliniczne (co zresztą sugerowali już Chińczycy we wstępnych badaniach nad leczeniem kowidowego zapalenia płuc).
Dokładna receptura zastosowanej w badaniu interwencji wyglądała następująco:
- w pierwszych 5 dniach: witamina B12 w dawce 10 mg dziennie, witamina B1 w dawce 100 mg dziennie, witamina B6 w dawce 100 mg dziennie
- przez cały pobyt w szpitalu (nie dłużej niż 21 dni), dwa razy dziennie: spirulina 2,5 g, witamina B9 5 mg, glutamina 5 g, białko roślinne 10 g, witamina C 1 g, cynk 20 mg, selen 100 μg, witamina D 2000 j.m., resweratrol 200 mg, kwasy omega-3 1 g, L-arginina 750 mg, inulina 20 g, magnez 400 mg
- przez pierwsze 6 dni: probiotyk: Saccharomyces boulardii w dawce 500 mg co 24 h.
Na podstawie
Leal-Martínez F, Abarca-Bernal L, García-Pérez A, González-Tolosa D, Cruz-Cázares G, Montell-García M, Ibarra A. Effect of a Nutritional Support System to Increase Survival and Reduce Mortality in Patients with COVID-19 in Stage III and Comorbidities: A Blinded Randomized Controlled Clinical Trial. Int J Environ Res Public Health. 2022 Jan 21;19(3):1172. doi: 10.3390/ijerph19031172. PMID: 35162195; PMCID: PMC8835093.