W rozwoju osteoporozy uczestniczy nie tylko niedobór witaminy D i wapnia. Ważne są też aminokwasy (konieczne do syntezy kolagenu), witamina C i… mikroelementy, na które zwykle nie zwraca się uwagi. 

Z badań eksperymentalnych wiemy, że do prawidłowego funkcjonowania kości potrzebne są takie pierwiastki jak cynk, miedź czy żelazo – ich niedobory łączą się z zaburzeniami wzrostu. Z badań obserwacyjnych z kolei wynika, że u chorych na osteoporozę zmniejszone są zasoby tych mikroelementów. W takiej sytuacji trzeba wykazać, że ich suplementacja poprawia stan kości u chorych z osteoporozą – i dzięki metaanalizie naukowców z Turcji mamy na to dowody. 

Cynk stymuluje osteoblasty, czyli komórki tworzące substancję kostną, i jednocześnie hamuje osteoklasty, czyli komórki odpowiadające za jej rozpuszczanie. Przesunięcie równowagi w kierunku tworzenia kości owocuje wzrostem masy kostnej, co jest zjawiskiem w osteoporozie pożądanym (choroba ta polega na silnym przerzedzeniu substancji mineralnej kości, co czyni je kruchymi i podatnymi na złamania). 

Autorzy włączyli do analizy badania kliniczne oceniające wpływ suplementacji cynku bądź zwiększania jego ilości w diecie na parametry metabolizmu kostnego. Z analizy wynika, że:

  • wśród osób ze złamaniami osteoporotycznymi stężenia cynku we krwi były istotnie niższe niż u reszty;
  • suplementacja cynku poprawiała gęstość mineralną szyjki kości udowej oraz odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
  • ze stężeniem cynku korelowało stężenie osteokalcyny (jest to białko wydzielane przez osteoblasty i świadczące o ich aktywności).

Praca ta potwierdza, że wzrost ilości cynku w diecie – zarówno dzięki spożywaniu produktów bogatych w ten minerał, jak i dzięki suplementacji – może odgrywać istotną rolę w prewencji osteoporozy lub zwalnianiu tempa jej progresji.

Na podstawie

Biol Trace Elem Res. 2020 May 25. Is Zinc an Important Trace Element on Bone-Related Diseases and Complications? A Meta-analysis and Systematic Review from Serum Level, Dietary Intake, and Supplementation Aspects. Ceylan MN, Akdas S, Yazihan N.