Do rozważań o roli diety w stwardnieniu rozsianym, chorobie, której przyczyna wciąż jest nieznana, swój wkład wnieśli niedawno naukowcy z Iranu we współpracy z amerykańską neurolożką. Wykazali mianowicie, że pewne witaminy i substancje mineralne zmniejszają ryzyko zachorowania. 

Celem badania było sprawdzenie, czy dieta bogata w antyoksydanty i mikroskładniki wpływa na ryzyko choroby – i jak. Przeprowadzono więc badanie kliniczno-kontrolne, w ramach którego porównano 547 osób z niedawnym rozpoznaniem stwardnienia rozsianego z osobami zdrowymi. Skupiono się na analizie ich diety w okresie dorastania. 

Rezultaty dają wiele do myślenia: 

  • dieta o zawartości antyoksydantów poniżej przeciętnej (mediany) zwiększała ryzyko pojawienia się choroby ponaddwukrotnie;
  • dieta bogata w witaminę D zmniejszała ryzyko dziesięciokrotnie;
  • cynk – trzykrotnie;
  • witamina A – dwukrotnie;
  • wapń – jw.;
  • witamina B6 – jw.

Zdrowa dieta wydaje się chronić przed chorobą, przy czym witamina D i cynk grają pierwsze skrzypce – a jest to dobrze znana naukowcom para istotna w profilaktyce chorób z autoagresji. To badanie nie sprawdzało, czy zmiana diety i ew. suplementacja tych elementów będą miały znaczenie terapeutyczne, bo co działa przed pojawieniem się choroby może nie być wystarczające po wystąpieniu objawów. Warto na pewno zmienić dietę na „zdrową” i bogatą w antyoksydanty, witaminy i minerały, zwłaszcza że są opublikowane badania naukowe, które świadczą o wpływie podobnych interwencji na przebieg stwardnienia rozsianego. 

Na podstawie

Nutr Neurosci. 2020 Apr 27;1-8.  The Role of Dietary Antioxidant Index and Index of Nutritional Quality in MS Onset: Finding From an Iranian Population-Based Incident Case-Control Study. Ibrahim Abdollahpour  et al.