Farmakolodzy z Uniwersytetu w Madrycie (Hiszpania) dokonali przeglądu badań poświęconych efektom zdrowotnym aloesu z ostatnich 5 lat. Trzeba przyznać, że podsumowanie wygląda imponująco.
To zasługa kilkudziesięciu (co najmniej!) związków aktywnych biologicznie, jakie zawiera miąższ aloesowy. Naukowcy badają ich zastosowanie w najróżniejszych postaciach – od pojedynczych substancji, przez całe ich wyekstrahowane z aloesu grupy (np. wielocukry) aż po oczywiście badania wpływu soku aloesowego „w całości”.
Przyjrzyjmy się zatem, w jakich zastosowaniach sok aloesowy wypadał w badaniach klinicznych najlepiej. Wyniki wskazują, że aloes jest skuteczny:
- w leczeniu zapalenia dziąseł i paradontozy
- w zwalczaniu obrzęku i bólu po ekstrakcji zębów i innych zabiegach stomatologicznych
- w leczeniu zwłóknienia podśluzówkowego jamy ustnej
- w zwalczaniu objawów choroby refluksowej przełyku
- w leczeniu popromiennych zapaleń błony śluzowej (zwykle po radioterapii onkologicznej)
- w zapobieganiu odleżynom
- w przyspieszaniu leczenia ran
- w zwalczaniu skutków starzenia się skóry (zmarszczki, utrata elastyczności)
- w oczyszczaniu organizmu palaczy tytoniu z karcynogennych toksyn (np. benzo[a]pirenu)
- w poprawie metabolizmu glukozy i tłuszczów u osób ze stanem przedcukrzycowym
- we wspieraniu systemów antyoksydacyjnych w ludzkim organizmie
- w zwalczaniu dysbiozy – sok aloesowy pomaga usuwać z jelit bakterie szkodliwe i dostarcza substancji prebiotycznych wspierających rozwój flory dobroczynnej.
Czy to wszystkie działania aloesu? Z pewnością nie. Autorzy przeoczyli prace z zakresu autoagresji (np. tę o leczeniu choroby Hashimoto), co więcej, na potwierdzenie w badaniach klinicznych czeka wiele kolejnych ciekawych obserwacji z badań na komórkach i zwierzętach. Aloes zadziwia i prawdopodobnie zadziwiać będzie jeszcze długo.
Na podstawie
Molecules. 2020 Mar 13;25(6). Pharmacological Update Properties of Aloe Vera and its Major Active Constituents. Sánchez M, González-Burgos E, Iglesias I, Gómez-Serranillos MP.
integmed.pl 