Autorzy z Iranu dokonali przeglądu 80 prac naukowych poświęconych działaniu czerwonej koniczyny i podsumowali wyniki swojej analizy (notabene w piśmie poświęconym tradycyjnej medycynie chińskiej). 

Czerwona koniczyna jest rośliną „wszędobylską” i nie dziwi, że jest elementem spotykanym w tradycyjnych systemach medycyny ludowej wielu krajów. Wykorzystywana była jako środek przeciwbakteryjny, przeciwgorączkowy, przeciwbólowy, przeciwbiegunkowy, nasenny, a także do leczenia chorób płuc, układu nerwowego czy rozrodczego. 

Jak to często bywa w nauce o fitoterapii, znacząca część badań ma charakter przedkliniczny, eksperymentalny i nie da się wiarygodnie i bezpośrednio przełożyć na zalecenia terapeutyczne u ludzi. Autorzy dotarli też jednak do badań klinicznych, w których obserwowano następujące działania czerwonej koniczyny:

  • poprawę objawów pomenopauzalnych (prawdopodobnie w związku z zawartością fitoestrogenów, czyli substancji naśladujących działanie ludzkich estrogenów o niewielkim powinowactwie do receptorów dla tych hormonów – jednak wystarczającym do złagodzenia objawów wypadowych);
  • nie do końca jasny wpływ na stan kości po menopauzie – obserwowano zwolnienie utraty gęstości mineralnej kości, jednak bez wpływu na markery resorpcji kości;
  • poprawę profilu lipidowego, co może przekładać się na redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego po menopauzie;
  • złagodzenie bolesności piersi w okresie okołomiesiączkowym.

Jeszcze więcej efektów obserwowano w badaniach na zwierzętach czy w hodowlach komórkowych. Interesujące są zwłaszcza działanie przeciwrakowe czerwonej koniczyny i interakcje z osią przysadka-tarczyca, które jednak wciąż oczekują na weryfikację w badaniach z udziałem ludzi.  

Na podstawie

Mohsen A, Fatemeh K, Leila N, Mona P, Mohammad Z, Mozafar K. Pharmacological and therapeutic properties of the Red Clover (Trifolium pratense L.): an overview of the new finding. J Tradit Chin Med. 2021 Aug;41(4):642-649. doi: 10.19852/j.cnki.jtcm.20210324.001. PMID: 34392659.