Do zaparć przyznaje się nawet 30 proc. społeczeństwa, ich częstość rośnie po 60 rż., są przyczyną dyskomfortu i czasem nawet uzależnienia się od leków przeczyszczających. Najczęściej nie mają przyczyny w postaci konkretnej choroby konkretnego organu i w związku z tym zalicza się je do tzw. zaparć czynnościowych. W tych rodzajach zaparć skuteczne są zmiany stylu życia oraz wsparcie mikroflory jelitowej.
Warto wiedzieć o zaparciach, że:
- zaparciem jest dopiero wypróżnienie rzadsze niż raz na trzy dni;
- zaparcie mogą powodować choroby lub przepisane na nie leki, warto więc je przeanalizować wspólnie z lekarzem;
- czasem zaparcie ma możliwą do leczenia przyczynę, i w takiej sytuacji koniecznie trzeba skonsultować się z lekarzem. Świadczy o tym np.:
- krew w stolcu
- zaparcie od niedawna, nieustępujące po 2 tygodniach
- utrata wagi, gdy nie próbowaliśmy jej stracić
- ból podczas defekacji
- zmiana kształtu, wyglądu lub konsystencji stolca (np. stolce cienkie jak ołówek).
Jeśli chodzi o styl życia, to w tych przypadkach, gdy zaparcie nie jest wywołane ewidentną chorobą, można podejrzewać, że wpływa na nie:
- brak ruchu (dlatego codziennie należy co najmniej pochodzić przez najlepiej 30-40 min);
- stres i życie w ciągłym pędzie;
- zbyt mało wypijanej wody;
- źle skomponowana dieta (dlatego warto ograniczyć tłuszcze, mięso, nabiał, słodycze, a zamiast nich spożywać znacznie więcej warzyw i owoców).
Autorzy niedawnego przeglądu prac naukowych poświęconego zaparciom czynnościowym wskazują, że zaparcie czynnościowe wiąże się także ze zmianami flory jelitowej, na co z kolei można z powodzeniem wpływać za pomocą suplementacji. W tym celu można wykorzystywać zwłaszcza szczepy Bifidobacterium oraz naturalne frakcje błonnika, np. pochodzące z babki płesznik (Psyllium).
Źródło
Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2018 Oct;22(20):7045-7057. Targeting patients’ microbiota with probiotics and natural fibers in adults and children with constipation. Ceresola ER, Ferrarese R, Preti A, Canducci F.
