Lekarze powinni rozważyć zalecanie ekspozycji na słońce lub suplementację witaminy D u chorych oraz u osób z grupy zwiększonego ryzyka – uważają rumuńscy naukowcy, którzy opublikowali pracę przeglądową na temat działania molekularnego witaminy D w kontekście chorób nowotworowych.

Z przeglądu wynika, że witamina D ma co najmniej kilka mechanizmów działania przeciwnowotworowego:

  • hamowanie podziałów komórek nowotworowych;
  • zmniejszanie zdolności nowotworów do tworzenia przerzutów;
  • stymulację różnicowania komórki nowotworowej (im lepiej zróżnicowana, tym w teorii mniej złośliwa, ale niestety też mniej podatna na działanie terapii onkologicznych bazujących na zabijaniu szybko dzielących się komórek);
  • indukcję apoptozy;

Obserwacje te pochodzą z badań eksperymentalnych (przedklinicznych) i nie uwzględniają osobniczych różnic w metabolizmie witaminy D. Faktycznie pewne badania obserwacyjne wskazują na możliwe powiązanie witaminy D z ryzykiem rozwoju nowotworu, niektóre (nie wszystkie) badania interwencyjne wskazują także na jej możliwe znaczenie w terapii.

Z uwagi na skomplikowanie leczenia onkologicznego z pewnością warto rozważyć sposób naświetlania światłem słonecznym, ew. dawki suplementacji i jej długość w porozumieniu z lekarzem prowadzącym terapię – dla przykładu, nie u wszystkich chorych możliwe jest wykorzystanie ekspozycji na światło, a źle dobrane nutraceutyki mogą wchodzić w niekorzystne interakcje z lekami antynowotworowymi i zmniejszać ich skuteczność. Mimo to, w świetle współczesnej wiedzy trudno uznać, że niezasadne będzie dążenie do prawidłowego zaopatrzenia organizmu w witaminę D, trzeba to tylko robić odpowiedzialnie i po indywidualnej ocenie stanu klinicznego danego chorego. 

Na podstawie

Nica-Badea D, Udristioiu A. The Relevance of Supplemental Vitamin D in Malignancies. Anticancer Agents Med Chem. 2021 Jan 11. doi: 10.2174/1871520621666210112115846. Epub ahead of print. PMID: 33438555.