Dzięki międzynarodowemu zespołowi naukowców (w tym z Politechniki Łódzkiej!) mamy możliwość przestudiować ogrom wiedzy naukowej zgromadzonej na temat właściwości zdrowotnych aloesu. 

Autorzy artykułu przeglądowego dokonali olbrzymiego wysiłku zebrania, analizy i syntezy przeszło 300 prac naukowych nad aloesem. Jest to bowiem roślina budząca spore zainteresowanie biochemików, mikrobiologów kosmetologów i lekarzy zainteresowanych naturalnymi metodami wspierania ludzkiego zdrowia.

Artykuł jest więc kopalnią wiedzy o składzie i działaniu aloesu. Z najciekawszych informacji można wymienić te:

  • o wykorzystaniu aloesu w medycynie ludowej (najwięcej informacji pochodzi z Nepalu, Indii i krajów Afryki):
    • liście aloesu i uzyskiwany z nich żel stosuje się
      • w leczeniu ran i oparzeń
      • w zaburzeniach ze strony układu pokarmowego (np. zapaleniu błony śluzowej żołądka, zakażeniach drożdżakowych i zarażeniach glistą, zaparciach, biegunkach – w postaci pasty po połączeniu z czosnkiem, w leczeniu chorób wątroby, a także w zespole jelita drażliwego oraz do zwalczania zgagi)
      • w nadciśnieniu tętniczym
      • w cukrzycy
      • w leczeniu krwawień z dziąseł (zalecane wmasowywanie)
      • leczeniu bolesnych miesiączek, mięśniaków macicy
      • leczeniu zakażeń (w połączeniu z kurkumą)
      • leczeniu bóli stawów i mięśni
      • leczeniu migreny
      • dla poprawy pamięci, nastroju, redukcji stresu
    • sok aloesowy stosuje się w leczeniu
      • oparzeń słonecznych
      • choroby wrzodowej żołądka
      • zaparć
      • choroby hemoroidalnej
      • chorób przebiegających z gorączką
      • zaburzeń miesiączkowania (nie sprecyzowano tylko, jakich – prawdopodobnie zresztą podział wg medycyny dalekowschodniej jest inny niż ten w medycynie zachodniej)
      • bólach stawowych
      • a nawet rzeżączki!
  • informacje o aloesie i jego składnikach aktywnych uzyskane na drodze badań naukowych (często jednak były to badania, co trzeba zaznaczyć, przeprowadzane na liniach komórkowych i na zwierzętach):
    • działa przeciwbakteryjnie
    • działa przeciwgrzybiczo
    • działa przeciwwirusowo (pozytywne efekty obserwowano nawet w infekcji HIV)
    • przyspiesza gojenie ran
    • poprawia wchłanianie trudno wchłanialnych leków (co w praktyce oznacza, że warto by go odsunąć w czasie od przyjmowanych leków, bo może zwiększyć wchłoniętą dawkę, a w to w przypadku niektórych leków nie będzie  bezpieczne)
    • działa przeczyszczająco, m.in. zwiększając wydzielanie śluzu i wody do światła jelita
    • działa przeciwwrzodowo
    • działa przeciwzapalnie, co obserwowano m.in. na modelach zapaleń jelit i zapaleń stawów, ale także u ludzi, wykorzystując aloes do leczenia owrzodzeń jamy ustnej
    • chroni wątrobe przed toksycznym uszkodzeniem i stłuszczeniem
    • działa antyoksydacyjnie
    • jest aktywny wobec zarodźców malarii
    • wykazano działanie antynowotworowe substancji uzyskiwanych z aloesu
    • działa przeciwcukrzycowo
    • poprawia profil lipidowy
    • wspiera funkcję jajników w aspekcie wydzielania estrogenów
    • poprawia elastyczność skóry, wzmaga produkcję kolagenu, ma działanie przeciwstarzeniowe, dodatkowo wykazuje działanie antyalergiczne
    • może być pomocny w łagodzeniu przebarwień skóry
    • wspiera funkcje poznawcze i pamięć.

Warto na koniec uzupełnić to zestawienie o bardzo ciekawe włoskie badanie przedstawione w tym roku, w którym aloes okazał się skuteczny w leczeniu choroby Hashimoto.

Źródło

Int J Mol Sci. 2018 Sep 19;19(9). Aloe Genus Plants: From Farm to Food Applications and Phytopharmacotherapy. Salehi B, Albayrak S, Antolak H, Kręgiel D, Pawlikowska E, Sharifi-Rad M, Uprety Y, Tsouh Fokou PV, Yousef Z, Amiruddin Zakaria Z, Varoni EM, Sharopov F, Martins N, Iriti M, Sharifi-Rad J.