To jest idea, przy której powinno stać ostrzeżenie: nie próbujcie tego w domu! Jest jednak arcyciekawym przykładem na kreatywność naukowców poszukujących nowatorskich metod leczenia nowotworów. Japończycy postanowili podawać bakterie probiotyczne… dożylnie.
U podstaw pomysłu badaczy z Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Teikyo Heisei w Tokio leży kilka zjawisk:
- bifidobakterie nie wytwarzają endotoksyn, nie ma więc ryzyka wstrząsu septycznego po ich wstrzyknięciu do krwi;
- mikronaczynia w utkaniu nowotworowym mają w ścianach otwory o średnicy nano- i mikrometrów, przez które mogą się przedostać bakterie;
- bifidobakterie są organizmami obligatoryjnie beztlenowymi, czyli wymagają do życia i rozwoju środowiska pozbawionego tlenu;
- z uwagi na dynamiczny wzrost i metabolizm nowotwór pochłania spore ilości tlenu, przez co w jego obrębie panuje niedobór tlenu, i tworzy się środowisko, w którym mogą przetrwać beztlenowe bifidobakterie (co jest niemożliwe w innych, stosunkowo bogatych w tlen tkankach).
Naukowcy sprawdzili, że po dożylnym podaniu bifidobakterie faktycznie osiadają w obszarach guza objętych niedoborem tlenu, a wytwarzane przez nie białka powodują obumieranie komórek rakowych. Kolejnym krokiem było wzmocnienie tego efektu poprzez modyfikację genetyczną bakterii – wprowadzenie genu kodującego przeciwciało sprzężone z lekiem zabijającym komórki nowotworowe. Takie „superbifidobakterie” produkują przeciwciało, które przyłącza się do receptorów obecnych w dużych ilościach na komórkach nowotworu, a przyłączona doń toksyna skutecznie te komórki uśmierca.
W ramach eksperymentu wykazano, że taki sposób zwalczania nowotworu istotnie hamuje jego wzrost i rodzi nadzieje na opracowanie nowej metody leczenia onkologicznego. Daleko jednak wciąż do wykorzystania tego sposobu w leczeniu ludzi, wiele testów jeszcze musi zostać przeprowadzonych, jednak potencjał nowej metody wydaje się wielce intrygujący.
Źródło
Yakugaku Zasshi. 2018;138(7):923-930. [Development of an Anticancer Therapy Using Recombinant Bifidobacterium as a New Drug Delivery System (DDS)]. Taira Y, Taira I, Nisikawa T, Ishida I.
