Japońscy naukowcy zbadali mechanizm, w jakim cynk pomaga przeciwdziałać przykremu zapachowi z ust i odkryli, że czyni to na drodze dwóch odmiennych procesów.
Pierwszy eksperyment, jaki przeprowadzili, to porównanie zdolności wiązania siarkowodoru przez cynk i inne metale. W tym celu sprawdzono, jakie jest minimalne stężenie różnych soli metali wystarczające do związania siarkowodoru (tak, aby się nie ulatniał). Zarówno chlorek, jak i octan cynku były w stanie prawie całkowicie neutralizować siarkowodór (niejako przy okazji okazało się, że jeszcze silniej działają jony srebra).
Drugi eksperyment polegał na ocenie, jak jony cynku wpływają na wzrost sześciu szczepów bakterii, które występują w jamie ustnej i które mają zdolność wytwarzania lotnych związków siarki. Tu okazało się, że działanie cynku jest różne w zależności od rodzaju bakterii – dla przykładu, już niewielkie stężenie jonów cynku silnie hamowało rozwój Fusobacterium nucleatum.
Jak widać, cynk działa na co najmniej dwóch poziomach: wiąże siarkowodór i hamuje namnażanie bakterii go wytwarzających.
Źródło
J Appl Oral Sci. 2018 Jan 18;26:e20170161. Two mechanisms of oral malodor inhibition by zinc ions. Suzuki N, Nakano Y, Watanabe T, Yoneda M, Hirofuji T, Hanioka T.