Kości i witamina K2

Suplementacja witaminy K2 korzystnie wpływa na pewne biomarkery obrotu kostnego. Takie wyniki przyniosła metaanaliza badań klinicznych przeprowadzona przez autorów z Uniwersytetu Medycyny Chińskiej w prowincji Zhejiang (Chiny).

Do analizy włączono dziewięć randomizowanych, kontrolowanych badań klinicznych dotyczących wpływu suplementacji witaminą K2 na biomarkery metabolizmu kości u pacjentek z osteoporozą pomenopauzalną. Łącznie wzięło w nich udział 2570 kobiet.

Witamina K2 okazała się poprawiać stężenie osteokalcyny i aktywność kościopochodnej fosfatazy alkalicznej. Zmniejszała natomiast stężenie niedokarboksylowanej osteokalcyny i aktywność fosfatazy kwaśnej opornej na winian. W niewielkim stopniu zmniejszała też stężenie C-końcowego telopeptydu, jednak bez zmian w zakresie stężenia N-końcowego telopeptydu kolagenu typu I.

Osteokalcyna to białko produkowane przez osteoblasty (komórki budujące kości). Synteza osteokalcyny zależy od witaminy K, która uczestniczy w procesie karboksylacji, nadającym temu białku pełną aktywność. Osteokalcyna w pełni karboksylowana (aktywna) stymuluje mineralizację kości, stabilizuje strukturę hydroksyapatytu i wspomaga budowanie mocnej, gęstej tkanki kostnej.

Duże stężenia niekarboksylowanej (nieaktywnej) osteokalcyny wiążą się z niedoborami witaminy K2 i wskazują na zwiększone ryzyko słabszej mineralizacji kości, a więc też osteopenii i osteoporozy.

Wyniki tej metaanalizy potwierdzają rolę witaminy K2 w prawidłowym metabolizmie kości, jednak nie przesądzają o długoterminowanych korzyściach klinicznych, zwłaszcza o najważniejszym wskaźniku jakości leczenia osteoporozy, czyli o ryzyku złamań. 

Wyniki badań klinicznych dotyczących wpływu K2 (zwłaszcza MK-4 i MK-7) na gęstość mineralną kości (BMD) i ryzyko złamań są niespójne. Zwłaszcza badania przeprowadzone poza Japonią często nie wykazywały istotnych korzyści w tym aspekcie, przy czym nie do końca jasne są przyczyny braku spójności z badaniami japońskimi. Ma to znaczenie o tyle, że wpływ jakiejkolwiek interwencji na markery biochemiczne obrotu kostnego jest drugorzędny w stosunku do głównych parametrów klinicznych: BMD i częstości złamań. Stąd konieczność większych, długotrwałych badań w celu oceny rzeczywistego znaczenia suplementacji witaminy K2 w osteoporozie pomenopauzalnej. 

Na podstawie

Zhang Z, Li Y, Li J, Yuan Y, Liu K, Shi X. The effect of vitamin K2 supplementation on bone turnover biochemical markers in postmenopausal osteoporosis patients: a systematic review and meta-analysis. Front Endocrinol (Lausanne). 2025 Nov 5;16:1703116. doi: 10.3389/fendo.2025.1703116. PMID: 41268154; PMCID: PMC12626859.