W australijskim czasopiśmie dla lekarzy rodzinnych przypomniano zasady postępowania w przypadku szczeliny odbytu. Podstawą leczenia tej przypadłości jest dieta i nasiadówki, dopiero w razie ich nieskuteczności wkracza się z bardziej inwazyjnymi metodami. 

Szczelina odbytu to pęknięcie w błonie śluzowej końcowego odcinka odbytnicy. Objawia się bólem i krwawieniem podczas wypróżniania. Dość często wiązana jest z zaparciami lub nadmiernym napinaniem mięśni odbytu, inne możliwe przyczyny to parcie w czasie porodu, długotrwała biegunka, uraz. 

Podstawą postępowania jest leczenie zachowawcze: dieta bogatobłonnikowa (ew. preparaty zmiękczające kał), suplementacja błonnika (15 g dziennie) oraz nasiadówki (wykorzystuje się tu m.in. naturalne preparaty przeciwzapalne). Skuteczność jest duża, wyleczenie uzyskuje 9 na 10 osób. 

Efektywność terapii zachowawczej można poprawić, dodając maść z azotanem gliceryny i ew. antybiotykiem aktywnym wobec beztlenowców (metronidazolem) albo lekiem z grupy antagonistów wapnia. Kolejne opcje leczenia, rozważane w razie nieskuteczności terapii zachowawczej, to ostrzykiwanie toksyną botulinową oraz zabiegi chirurgiczne.   

Przed decyzją o zastosowaniu inwazyjnych metod leczenia warto odczekać do 2 mies., stosując terapie zachowawcze. Leczenie należy prowadzić pod kontrolą specjalisty, idealnie: proktologa lub gastroenterologa, w porozumieniu z dietetykiem, który doradzi w doborze produktów spożywczych oraz preparatu błonnika. Część pacjentów będzie wymagać wizyt u chirurga. 

Na podstawie

Lyle V, Young CJ. Anal fissures: An update on treatment options. Aust J Gen Pract. 2024 Jan-Feb;53(1-2):33-35. doi: 10.31128/AJGP/05-23-6843. PMID: 38316476. 


Odkryj więcej z integmed.pl

Zapisz się, aby otrzymywać najnowsze wpisy na swój adres e-mail.