Ochrona ciąży z prebiotykami

Chińscy specjaliści różnych dziedzin powiązanych z medycyną rozrodu wykazali, że u kobiet z idiopatycznymi nawracającymi poronieniami preparat zawierający prebiotyki korzystnie wpływa na parametry biochemiczne wiązane z ryzykiem utraty ciąży, np. stężenie ołowiu we krwi. Wyniki ich pracy świadczą o uszczelnianiu przez te nutraceutyki nabłonka jelitowego. Otwiera to drogę to dalszych ciekawych badań, zwłaszcza nad skutecznością suplementacji w zapobieganiu poronieniom.

Punktem wyjścia była hipoteza, że do czynników zwiększających ryzyko nawracających poronień należą krążące we krwi toksyny bakteryjne oraz metale ciężkie. Oba te czynniki ryzyka są związane z dysfunkcją nabłonka jelitowego. Na szczelność nabłonka można wpływać za pomocą diety i nutraceutyków. Do szczególnie atrakcyjnych suplementów w tym kontekście należą prebiotyki, w tym różne frakcje błonnika. 

Autorzy wypróbowali preparat zawierający galaktooligosacharydy, inulinę, beta-glukany drożdżowe, polidekstrozę, celulozę mikrokrystaliczną, erytrytol, gumę guar i glikozydy stewii. 

Do badania włączono 70 kobiet w wieku od 20 do 40 lat, z nawracającymi samoistnymi poronieniami lub po kilku cyklach nieudanego zapłodnienia pozaustrojowego. Wykluczano kobiety z ewidentnymi czynnikami ryzyka utraty ciąż, np. wadami macicy czy chorobami hormonalnymi, ale też kobiety regularnie stosujące prebiotyki lub probiotyki. U wszystkich uczestniczek stężenie ołowiu we krwi przekraczało 20 µg/l. 

Mniej więcej dwie trzecie kobiet przydzielono do grupy otrzymującej suplementację, pozostałe stanowiły grupę kontrolną. Prebiotyk podawano przez 8 tygodni w dawce 30 g dziennie (w trzech dawkach podzielonych). 

W grupie otrzymującej suplementację stwierdzono:

• brak zmian w zakresie głównych parametrów metabolicznych (profil lipidowy, hemoglobina glikowana, kwas moczowy);
• istotną redukcję stężenia kwasu D-mlekowego i aktywności oksydazy diaminowej w stosunku do grupy kontrolnej;
• istotną redukcję stężenia ołowiu we krwi (zarówno w stosunku do wartości wyjściowych, jak i grupy kontrolnej).

Autorzy przytaczają obserwacje wskazujące, że już w niewielkich stężeniach ołów zagraża ciąży, i dlatego upatrują możliwości zapobiegania samoistnym poronieniem za pomocą błonnika i innych interwencji nakierowanych na mikroflorę jelit (prebiotyków, probiotyków). Uzyskana w tym badaniu redukcja w teorii powinna przełożyć się na efekty kliniczne. 

Prawdopodobny mechanizm redukcji obciążenia ołowiem pod wpływem prebiotyków obejmuje wspieranie działania mikroflory jelitowej. Pewne szczepy bakterii mogą absorbować metale ciężkie (potwierdzono to w przypadku m.in. arsenu czy rtęci) lub wydzielać związki je chelatujące i w związku z tym utrudniać ich wchłanianie. Możliwe, że pewną rolę odgrywa też uszczelnienie nabłonka jelit zachodzące po korekcie dysbiozy. W takiej sytuacji wrasta stężenie ołowiu w kale, co również obserwowano w badaniach. 

Głównymi bakteriami chroniącymi nas przed metalami ciężkimi wydają się być szczepy Lactobacillus i Bifidobacterium. 

Czy korzystne działanie błonnika wykazane w tym badaniu przełoży się na zmniejszenie ryzyka utraty ciąży? To będzie trzeba wyjaśnić w kolejnych (dłuższych!) badaniach. 

Na podstawie

Tian Y, Pan Z, Lan L, Chang Y, Zhao T, Fu Z, Wu S, Deng T, Cao M, Wang W, Bi Y, Yang R, Yang Lee BJ, Liu Q. Amelioration of intestinal barrier function and reduction of blood lead level in adult women with recurrent spontaneous abortion by a novel product of dietary fiber mixture, Holofood. J Health Popul Nutr. 2023 Jul 7;42(1):63. doi: 10.1186/s41043-023-00394-2. PMID: 37420277; PMCID: PMC10329396.