Prawie 1000 kobiet uczestniczyło w badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie w Toronto, gdzie przez 6 lat zbierano dane o symptomach zespołu przedmiesiączkowego. Analiza wskazuje, że im niższe było u nich stężenie witaminy D, tym większe miały szanse na utrudniające życie objawy.
Uczestniczki miały 20-29 lat. Objawy występujące w dniach poprzedzających miesiączkę opisywały w specjalnym kwestionariuszu, a dodatkowo pobierano im krew, w której oznaczano stężenia witaminy D. Te zaś klasyfikowano jako wystarczające (≥20 ng/ml) lub niewystarczające, jeśli były mniejsze.
W analizie uwzględniono możliwy wpływ czynników zakłócających, jak wiek, masa ciała, aktywność fizyczna, stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych, pora roku, stosowanie leków przeciwbólowych i ilość spożywanego wapnia. W porównaniu z kobietami o wystarczających zasobach witaminy D, uczestniczki z niedoborem tej witaminy miały:
- o 70% większe szanse na dezorientację
- o 50% większe szanse na potrzebę bycia samą
- o 50% większe szanse występowania skurczów łydek
- o 50% większe szanse na zmęczenie
- o 60% większe szanse na poczucie lęku
- ponad dwukrotnie większe szanse na silną dezorientację.
Witamina D nie wiązała się natomiast z innymi objawami zespołu przedmiesiączkowego, np. zmianami skórnymi, wzdęciami, zwiększonym apetytem, bólem głowy, niezdarnością, bezsennością, depresją czy nudnościami.
Źródło
J Acad Nutr Diet. 2018 Aug 31. pii: S2212-2672(18)30987-0. Association between Vitamin D Status and Premenstrual Symptoms. Jarosz AC, El-Sohemy A.
