Problem w rtęci w rybach i owocach morza zdążył przedostać się do powszechnej świadomości i można go uznać w zasadzie za oczywisty. Do grupy produktów, w których ten problem może być istotny, dołącza właśnie ryż.
Autorzy omawianego badania postanowili sprawdzić, jak ma się narażenie na szkodliwą metylortęć u osób zamieszkujących tereny, na których nie stwierdzono problemu skażenia rtęcią, w zależności od tego, czy pochodzi ona z ryżu, czy z ryb. Posłużyli się przy tym modelami matematycznymi ułatwiającymi ocenę wchłaniania metylortęci z ryżu. Badanie prowadzono w miastach i na prowincjach Chin.
W ramach badania ustalono, że ilość rtęci wchłanianej z ryżu jest mniejsza niż w przypadku ryb, przy czym nie zależy ona od zawartości selenu (selen chroni przed rtęcią), więc prawdopodobnie mają na to wpływ inne elementy (specyficzne białka lub błonnik). A jednak mimo to, w mieście Nanjing ryby odpowiadały za narażenie na metylortęć w ok. 70 proc., a ryż w ok. 30 proc. W innych miastach, jak Seczuan, proporcje te były nawet odwrotne ryż odpowiadał za narażenie na metylortęć w 95%, a w Guizhou w 80 proc.
Jak konkludują autorzy, obserwacje te wskazują że ryż może poważnie przyczyniać się do ekspozycji na metylortęć w diecie i że powinno się to brać pod uwagę w badaniach bezpieczeństwa żywności.
Źródło
Sci Total Environ. 2018 Feb 22;630:222-230. Bioaccessibility-corrected risk assessment of urban dietary methylmercury exposure via fish and rice consumption in China. Gong Y, Nunes LM, Greenfield BK, Qin Z, Yang Q, Huang L, Bu W, Zhong H.
Odkryj więcej z integmed.pl
Zapisz się, aby otrzymywać najnowsze wpisy na swój adres e-mail.
