Askofilan, wielocukier izolowany z brunatnych alg morskich (Ascophyllum nodosum) przyczynia się do poprawy kontroli cukrzycy.

Japońscy naukowcy jako pierwsi opisali niedawno ciekawy, nowy mechanizm, w jakim askofilan z wodorostów zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Wcześniej wiadomo było, że  substancja ta hamuje alfa-glukozydazę, czyli enzym w rąbku szczoteczkowym jelit odpowiadający za rozkład cukrów złożonych, a dzięki temu zahamowaniu mniej glukozy przedostaje się do krwi. To działanie jest nawet silniejsze niż znanego leku przeciwcukrzycowego – akarbozy (co bynajmniej nie oznacza, że askofilan może ten lek zastąpić, akarboza bowiem hamuje dodatkowo alfa-amylazę, znacznie ważniejszy enzym uczestniczący w metabolizmie węglowodanów, a aktywności tego enzymu askofilan nie zmniejsza).

Japończycy odkryli jednak nowe działanie morskich wodorostów – związane ze stymulacją hormonu GLP-1. Hormon ten należy do grup inkretyn – są to hormony wydzielane przez komórki jelit po wykryciu glukozy w treści pokarmowej i docierające z krwią do trzustki, gdzie stymulują pracę komórek beta i wydzielanie insuliny.

Autorzy, aby potwierdzić działanie przeciwcukrzycowe askofilanu, przeprowadzili też badanie kliniczne, w którym związek ten podawano przez 8 tygodni, porównując skuteczność z placebo. Przeprowadzony pod koniec tego okresu test doustnego obciążenia glukozą wypadł korzystniej w grupie aktywnego leczenia, dodatkowo u tych osób obserwowano tendencję do mniejszego poziomu hemoglobiny glikowanej HbA1c, ważnego parametru świadczącego o stopniu wyrównania cukrzycy.

Na podstawie

Int J Biol Macromol. 2019 Mar 15;125:453-458. Suppressive effect of ascophyllan HS on postprandial blood sugar level through the inhibition of α-glucosidase and stimulation of glucagon-like peptide-1 (GLP-1) secretion. Okimura T, Jiang Z, Liang Y, Yamaguchi K, Oda T.