Cynamon kojarzony jest w naszym kręgu kulturowym z przyprawą, tymczasem w tradycyjnej medycynie chińskiej jest ważnym surowcem leczniczym. Badania naukowe wskazują, że suplementacja cynamonu ma korzystny wpływ metaboliczny, co można próbować wykorzystać do wsparcia chorych na cukrzycę lub zagrożonych tą chorobą.
Dwie niedawne prace wskazują na skuteczność cynamonu w poprawie metabolizmu. Jedna z nich to niewielki projekt międzynarodowej grupy naukowców, w ramach którego cynamon podawano (w dawce 500 mg co 8 godz.) osobom ze stanem przedcukrzycowym. Suplementacja ta poprawiła metabolizm węglowodanów – a w zasadzie zapobiegła jego pogorszeniu, w grupie kontrolnej (placebo) doszło bowiem do pogorszenia glikemii na czczo (ważny parametr służący do oceny efektywności metabolizmu glukozy), ale wskaźnik ten nie zmienił się w grupie otrzymującej cynamon. Stan przedcukrzycowy to okres, w którym metabolizm glukozy już jest zaburzony, ale jeszcze nie tak bardzo, by można było rozpoznać cukrzycę (ta może pojawić się, jeśli zaburzenia będą narastać, ale jeśli pacjent zmieni styl życia, stan przedcukrzycowy może się też cofnąć).
Druga praca naukowa to przegląd badań na temat wpływu cynamonu na metabolizm tłuszczu u chorych na cukrzycę. W rozwiniętej cukrzycy dochodzi do tzw. dyslipidemii cukrzycowej, czyli zaburzenia metabolizmu tłuszczu uwidaczniającego się pod postacią nieprawidłowego lipidogramu (badanie zlecane w celu oceny rozkładu frakcji cholesterolu, ale dające też pewien wgląd w zawartość we krwi różnych rodzajów tłuszczów i przy okazji pomagające ocenić ryzyko sercowo-naczyniowe).
Metaanaliza 16 badań z udziałem przeszło 1000 osób wskazała, że suplementacja cynamonu istotnie zmniejsza stężenie triglicerydów, cholesterolu ogółem oraz jego frakcji LDL. Nie wiadomo jeszcze, czy przełoży się to na ryzyko chorób układu krążenia, w długotrwałych badaniach uzyskiwano bowiem słabsze wyniki i trzeba wyjaśnić przyczynę tych rozbieżności.
Obie prace przypominają o tym, że cynamon ma aktywne działanie biologiczne, i jest czymś znacznie więcej niż tylko przyprawą. Badania kliniczne z cynamonem obejmują zwłaszcza obszar zaburzeń metabolicznych, nieograniczony bynajmniej do cukrzycy – eksplorowane jest np. działanie cynamonu w zespole policystycznych jajników, który – choć jest chorobą hormonalną – ma wyraźną komponentę metaboliczną.
Zdecydowanie należy odradzać jednak niekontrolowane spożywanie dużych dawek cynamonu, zwłaszcza regularne. Nie jest to substancja obojętna dla zdrowia z uwagi na zawartość kumaryny. Ważna jest nie tylko zresztą dawka, ale i pochodzenie cynamonu. Najmniej kumaryny ma szlachetny cynamon cejloński i to on powinien znajdować się i w przyprawach, i w nutraceutykach. Niektórzy producenci tymczasem zamiast cynamonu cejlońskiego używają domieszek kasji, która jest łudząco podobna, ale szkodliwych związków zawiera wielokrotnie więcej. Stąd ewentualna suplementacja tego nutraceutyku powinna opierać się na preparatach o wysokiej jakości i bezpieczeństwie, i najlepiej by była prowadzona w porozumieniu z lekarzem (i z użyciem wysokiej jakości preparatu).
Na podstawie
- J Endocr Soc. 2020 Jul 13;4(11):bvaa094. Influence of Cinnamon on Glycemic Control in Individuals With Prediabetes: A Randomized Controlled Trial. Giulio R Romeo et al.
- Complement Ther Med. 2020 Dec;55:102571. The effect of cinnamon supplementation on lipid profiles in patients with type 2 diabetes: A systematic review and meta-analysis of clinical trials. Navid Jamali